நீ

கொட்டும் மழை வெளியே

சாய் நாற்காலி, நல்லத் தமிழ் நாவல்

கொதிக்கும் தேநீர்

கொறிக்க ஏதேனும்

இவையெல்லாம் இல்லை என்றால் என்ன..?

உன்னை அழைத்துப் பேசிக்கொண்டிருக்கிறேன்

மழையைப் பார்த்தபடி.
****

பொங்கி விழுந்து

உன்னிடம் கலக்கும்

உன்னதப் பொழுதுகளில்

மந்திரம் போல்

உச்சரித்துக் கிடக்கிறேன்

உன் பெயரை.
*****

எப்போது விழுந்தாலும்

முதல் தூறலுக்கு

சிலிர்க்கும்

உன் வருகை தரும்
உவகைப் போல்

*****

என்றும் போல் அழகாகத் தான்

வந்தாய்

ஒரு உடனடி கவிதையை

உள்ளிருந்து கிளப்பும்

அளவிற்கு...!

*****

உன் போலத்தான் இந்த கவிதையும்.

தூரமாய் நின்று கொண்டு
தொந்தரவு செய்கிறது.

எண்ணமாய் மனதில் நிரம்பி
காகிதத்தில் எழுதி வைக்கச்சொல்லி
சவால் விடுகிறது.

நெருங்கி அருகில் வர
சொல்லிழக்க வைக்கிறது.

எனக்காய் வசப்படுத்த எத்தனிக்கையில்
முரண்டு பிடிக்கிறது.

‘சாி, வேண்டாம் போ ‘ என்றிருந்தால்
கிட்ட வந்து கொஞ்சுகிறது.

சட்டென்று இழுத்து என்னருகில்
இருத்திக் கொள்ள

கைகளில் மலர்கிறது
மிக அழகாய்.





http://old.thinnai.com/?p=30205124